Την απόλυτη δικαιολογία για όσους… φρίττουν στην ιδέα και μόνο ότι θα γυμναστούν, ανακάλυψαν Καναδοί επιστήμονες. Το κλειδί είναι δύο γονίδια, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ενέργειας στους μυς και τα οποία καθορίζουν πόσο γρήγορα θα κουράζεται κανείς.

Τα γονίδια αυτά ρυθμίζουν την παραγωγή ενός ενζύμου που παράγεται στους μυς κατά την φυσική καταπόνηση. Το ένζυμο λέγεται AMP κινάση (ΑΜΡΚ) και ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπουν οι μύες την τροφή σε ενέργεια.

Το καθισιό αυξάνει τον κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου, αναφέρουν Καναδοί επιστήμονες, οι οποίοι σε μεγάλη μελέτη επιβεβαίωσαν πως συσχετίζεται στενά με τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων.

Όπως ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Ιδρύματος Μελέτης του Καρκίνου (AICR), σε ετήσια βάση μπορούν να αποδοθούν στην καθιστική ζωή 92.000 κρούσματα καρκίνου του μαστού και του παχέος εντέρου.

Γι’ αυτό τον λόγο, συνιστούν ανεπιφύλακτα να αυξήσουμε το επίπεδο της δραστηριότητάς μας, φροντίζοντας κάθε ώρα ακινησίας να αντισταθμίζεται με μερικά λεπτά γυμναστικής.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε για να εξιλεωθούμε για τις γιορτινές μας παρασπονδίες; Σίγουρα όχι να βιαστούμε!

Η ρίγανη (Ορίγανον το κοινόν, Origanum vulgare) είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Ανήκει στο γένος Ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών.

Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές.

Χρησιμοποιείται ως καρύκευμα κυρίως στη μαγειρική αλλά και σπανιότερα ως αφέψημα, το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στη χωριάτικη σαλάτα.

Το κύμινο είναι η κοινή ονομασία του φυτού Κούμινον το κύμινον. Επίσης αναφέρεται και στους αποξηραμένους καρπούς του φυτού που χρησιμοποιούνται, είτε ολόκληροι είτε σε σκόνη, για να δώσουν άρωμα σε χρήση στη μαγειρική.

Καρποί κύμινου

Το φυτό είναι ετήσιο ποώδες, μικρού μεγέθους, ισχνό και ανήκει στην τάξη Σκιαδανθή, οικογένεια Σκιαδοφόρα (Umbelliferae). Τα φύλλα του είναι πολυσχιδή και τα άνθη του είναι λευκά ή ρόδινα. Η προέλευσή του είναι από την Μεσόγειο, όμως πλέον καλλιεργείται και στην Ινδία την Κίνα και το Μεξικό.

Το θυμάρι ή θύμιο (Θύμος ο κοινός, λατ. Thymus vulgaris) είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη των Σωληνανθών (Tubiflorae) και στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Είναι θάμνος μικρού ύψους (έως 30 εκατοστά), με όρθιους βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα.

Απαντάται στις νότιες και μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές της Ασίας και καλλιεργείται στη βόρεια Αμερική.

Το αγαποβότανο (κοινή ονομασία του φυτού Τeucrium polium, Τεύκριο το πόλιο) είναι γνωστό και με τις ονομασίες αγαπόχορτο, αμάραντος και χορτάρι της Παναγιάς.

Είναι αυτοφυές, βρίσκεται σε βραχώδεις και ξηρές περιοχές της Μεσογείου. Το ύψος του δεν ξεπερνάει τα 40 εκατοστά και ανθίζει από το μήνα Μάιο έως τον Αύγουστο. Τα άνθη του είναι μικρά λευκά και άοσμα.

Η μολόχα ή αμπελόχα ήταν γνωστή στους Αρχαίους από τους οποίους χρησιμοποιείται τόσο ως φαρμακευτικό όσο και ως λαχανικό.

Ο Πλίνιος (77 π.Χ.) λέει για τη μολόχα ότι “όποιος καταπίνει κάθε μέρα μισό κύπελλο από τον χυμό της, θα έχει ανοσία σε όλες τις νόσους”...

Η χρήση της μολόχας στην παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων είναι γνωστή, χάρη στης καταπραϋντικές και μαλακτικές ιδιότητες του φυτού. Είναι διουρητική, ανακουφίζει και θεραπεύει το βήχα, το έλκος του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.

Για κάθε πόνο, ακόμα και της καρδιάς, για ημικρανίες, πονοκεφάλους, κακή χώνεψη και λιποθυμία. Επουλώνει πληγές, εγκαύματα, ακμή, ψώρα. Κατεβάζει την υπέρταση, λιγοστεύει την ταχυπαλμία.